دانلود کتاب Diagnoza wybranych elementow systemu zarzadzania kryzysowego w Polsce

Działalność organów państwa i społeczeństwa, określana jako „zarządzanie kryzysowe”,
od dawna istniała w historii rozwoju Polski, w mniejszym lub większym zakresie, zarówno
w teorii naukowej, jak i w działaniach praktycznych, mimo braku stosownego określenia
tego terminu. Na obecny kształt zarządzania kryzysowego w Polsce wpływ wywarły zmia-
ny polityczne, gospodarcze i ustrojowe po 1989 roku, a także różnego rodzaju wydarzenia
związane z wystąpieniem klęsk żywiołowych (w tym wnioski z powodzi stulecia w 1997
r., awarii technicznych, ataków terrorystycznych na świecie, terroru kryminalnego), za-
angażowaniem Polski w operacjach pokojowych i humanitarnych oraz rozwiązywaniem
problemów wynikających z wizyt papieskich, forum gospodarczego w Warszawie, imprez
sportowych, transportu materiałów niebezpiecznych przez terytorium Polski, strajków i in-
nych zjawisk społecznych. Duży wpływ wywarły także ćwiczenia zarządzania kryzysowego
organizowane przez NATO i UE z serii CMX/CME, a także przedsięwzięcia krajowe, takie
jak strategiczne i regionalne gry obronne oraz ćwiczenia organizowane na różnych pozio-
mach administracji publicznej czy realizowane w Akademii Obrony Narodowej. Na kształt
dzisiejszego zarządzania kryzysowego wpłynęły również prowadzone badania naukowe
w wielu ośrodkach naukowych i osiągnięte wyniki tych badań oraz szeroka dyskusja, w któ-
rej uczestniczyli zarówno naukowcy, jak i eksperci zajmujący się tą problematyką. Należy
stwierdzić, że przedmiotowa dyskusja nie została zakończona, a uwzględniając zmienność
zagrożeń we współczesnym środowisku bezpieczeństwa oraz przemiany we współczesnym
świecie, jakie dokonują się w ostatnich latach, będzie ona jeszcze długo trwała.