کتاب های Pamela

پاملا یا پاداش پاکدامنی رمانی از ساموئل ریچاردسون است که در سال ۱۷۴۰ نوشته شد. پاملا مثل اثر قبلی ریچاردسون، یعنی کلاریسا (۴۸–۱۷۴۷) که تراژیک و همچنین طولانی‌تر است، رمان نامه‌نگارانه به حساب می‌آید؛ به عبارت دیگر، روایت ادبی به‌طور کلی به شکل مبادلهٔ نامه‌های مختلف به نگارش درآمده است. صاحبنظران به اتفاق آرا معتقدند که افتخار نگارش اولین رمانِ شخصیت‌محور یا «رمان روانشناختی» انگلیسی، باید از آنِ ساموئل ریچاردسون به خاطر نوشتن رمان پاملا باشد. پاملا، داستانِ یک زن جوان احساساتی و در عین حال زیرک است که با پاسداری محتاطانه از نجابت خویش که همواره مورد تهاجم است، موفق می‌شود به جای دخترِ خدمتکار و بی‌بند و بارِ یک اشراف‌زادهٔ جوان و سرکش، خودش به همسری او درآید. داستان‌های «رابینسون کروزو» و «سفرهای گالیور» داستانهایی هستند که سعی دارند تخیل را به واقعیت نزدیک کنند. در ادامه تلاش نویسندگان برای کسب اعتبار عمومی، برای اولین بار در اواسط قرن ۱۸ میلادی، ساموئل ریچاردسون با نوشتن این رمان رئالیستی، توانست برای اولین بار واقعیت و تخیل را چنان به هم گره بزند که ضمیر جمعی اروپا نتواند کوچک‌ترین شکی به حقیقی نبودن داستان «پاملا» ببرد. تأکید ساموئل ریچاردسون بر واقعی بودن داستان با وضوح تمام روی جلد کتاب نیز تصریح شده است. نویسنده مدعی شده است که رمان «پاملا» در حقیقت مجموعه مستندی است از نامه‌هایی که قهرمان قصه برای خانواده خود نوشته است.