دانلود کتاب آرم‍ان‍ش‍ه‍ر (ی‍وت‍وپ‍ی‍ا)

آرمان‌شهربرای نخستین بار توسط تامس مور در سال ۱۵۱۶ در کتابی به همان عنوان بکار گرفته شد. پیش‌تر مفهوم‌های مشابهی از این واژه در آرای فلاسفه یونان باستان (افلاطون و ارسطو) عرضه شده و آرمان‌شهرخواهی utopianism عبارت است از دلبستگی به ایجاد یا خیال‌پردازی دربارهٔ یک نظم اجتماعی آرمانی. از روزگار افلاطون تاکنون بسیاری از نویسندگان طرح جامعه‌های آرمانی ریخته‌اند و همچنین بسیاری از گروه‌های دینی و بهبودخواهان سیاسی در اروپا کوشش‌هایی برای برپاکردن جامعه‌های آرمانی کرده‌اند.
اصل واژه utopia یونانی است و معنی آن «جایی که وجود ندارد» یا «ناکجاآباد» است. آرمان‌شهر نمادی از یک واقعیت آرمانی و بدون کاستی است. همچنین می‌تواند نمایانگر حقیقتی دست نیافتنی باشد. از افلاطون به‌عنوان نخستین فیلسوف آرمان‌گرای اندیشهً غرب نام می‌برند. درواقع آرمان‌شهر با مفهوم ایده افلاطون هماهنگی کامل دارد. این اندیشهٔ وی را می‌توان در رساله جمهوریش یافت. در رساله جمهوری، افلاطون سیاست را به عرصه‌های گسترده‌تری همچون دولت و قانون اساسی بسط می‌دهد. افلاطون خطوط اصلی که برای سازماندهی یک شهر آرمانی لازم است را به تصویر می‌کشد. به همین سبب از وی به‌عنوان بنیانگذار این اندیشه نام برده می‌شود.
از نظر فلسفه یونانی روح جامعه عدل است. عدل یکی از چهار فضیلت شهر مطلوب افلاطونی است که در کنار سه فضیلت دیگر یعنی حکمت، شجاعت و خویشتن‌داری اهمیت دارد. عدالت در بین این چهار اهمیت بیشتری دارد. عدل حکم هارمونی در یک ارکستر را دارد.
زندگی در دنیای خیالی مور به این گونه است: زندگی در آرمان شهر سراسر خوشبختی است و بی عدالتی وجود ندارد و مانند جمهور افلاطون دارای نظام های اشتراکی است. در اتوپیا 24 شهر وجود دارد. نقشه همه شهرها دقیق وکامل است تمامی ساختمانها شبیه به هم بوده و مردم می توانند خانه های خود را با دیگران عوض کنند، همه یک جور لباس می پوشند، البته به جز مرادن و زنها و افراد متاهل و هرخانواده ای لباس خود را می سازد. در اتوپی قانون مالکیتی موجود نیست و کارهای راهزنی و نوکری و بانکداری وجود ندارد. همه موظف هستند 6 ساعت کار کنند و همه هر وقت کمبودی داشته باشند می توانند از انبار عمومی برداشت کنند.