دانلود کتاب Πράγα ιούλιος 1967 Λόγοι τσέχων συγγραφέων

Στις 27 - 29 Ιουνίου 1967 έγινε στήν Πράγα χό 4ο
Συνέδριο της "Ενωσης Συγγραφέων τής Τσεχοσλοβα-
κίας. Τό βιβλίο αυτό περιλαμβάνει σχετικά άποσπά-
σματα και τά κύρια σημεία των λόγων που ακούστηκαν
σέ κείνο τό συνέδριο, καθώς και την άνοιχτή επιστολή
του Σολζενίτσυν πρός τό συνέδριο των Σοβιετικών συγ¬
γραφέων του 1967. Δεν είναι συμπτωματικό τό δτι αύ-
τή ή έπιστολή διαβάστηκε ανοιχτά στο συνέδριο των
Ί σεχοσλοβάκων συγγραφέων κι έγινε ένα σώμα μέ τις
ιδέες που εκφράστηκαν σ’ αύτό.
Βρισκόμαστε ακόμα στο καθεστώς Νοβότνυ και στο
χώρο του συνεδρίου σημειώθηκε μια ανοιχτή καί δη¬
μόσια σύγκρουση που δικαιώθηκε τήν άνοιξη του 1968
ίτή λεγόμενη άνοιξη τής Πράγας) κι έκλεισε λίγους
μήνες άργότερα μέ τήν εισβολή τών στρατευμάτων του
Συμφώνου τής Βαρσοβίας.
Τό πρόβλημα που έθεσε τό συνέδριο δεν εϊταν πε¬
ριοριστικά τό θέμα τής λογοκρισίας και τής λογοτεχνί¬
ας, άλλα κάτι πολύ εύρύτερο. Εϊταν ή ίδια ή φύση καί
τά χαρακτηριστικά του σοσιαλισμού, οί σχέσεις έργατι-
κής δημοκρατίας και σοσιαλιστικών οικονομικών βάσε¬
ων, τά φαινόμενα του γραφειοκρατικού έκφυλισμου
καί τών γραφειοκρατικών παραμορφώσεων — που φυ¬
σικά δέν μπορούν νά εξαντληθούν μέ τό περιορισμένο
αυτό τομίδιο.
Κανείς δέν πιστεύει πιά σ’ ένα σύστημα οπού ή ή-
γεσία, έστω κι άν είναι τόσο «άνθρωπιστική» δσο τού
Ντουμπτσεκ, αποφασίζει γιά τους έργάτες χωρίς τούς
9
Ιδιους, γιατί μόνον οι ίδιοι οι έργάχες έχουν τό δικαί¬
ωμα νά αποφασίζουν γιά την τύχη τους. Ή δύναμη τής
γραφειοκρατίας δέν θά μπορούσε ποτέ νά συντρίβει ά-
πά τις φιλελεύθερες ανησυχίες αύτών των ϊδιων των
γραφειοκρατών και νά οδηγήσει την Τσεχοσλοβακία «σ'
ένα σοσιαλισμό με άνθρώπινη δψη», γιατί ό σοσιαλισμός
είναι μόνο ένας και ή όψη του είναι άνθρώπινη, άλλιώς
δέν είναι σοσιαλισμός.
’Ανεξάρτητα δμως άπό τήν έκταση και τό βάθος
των καυτών αύτών προβλημάτων, καθώς και άπό την
επάρκεια τών νύξεων πού γίνονται σ’ αύτά τά κείμενα,
τό 4ο Συνέδριο τών Τσέχων Συγγραφέων είναι μιά ά-
ξιόλογη συλλογή ντοκουμέντων γιά δσους ανθρώπους
θέλουν νά προβληματίζονται και νά έχουν τά μάτια
τους άνοιχτά, χωρίς προκαταλήψεις και παρωπίδες.
νΕχει γίνει κοινή συνείδηση πιά δτι ό κόσμος είναι
ένας και οί λαοί θά πρέπει νά άποφασίσουν άν θά δε¬
χτούν τή λύση τών κ. κ. Νίξον, Μπρέζνιεφ ή Φράνκο,
τήν κατάσταση τής παθητικότητας, του φόβου καί τής
ανελευθερίας ή τή λύση μιας έλεύθερης σοσιαλιστικής
κοινωνίας.