دانلود کتاب Antibody-Drug Conjugates: Fundamentals, Drug Development, and Clinical Outcomes to Target Cancer

آنتی‌بادی-داروها (ADC) یک رویکرد نوین در درمان سرطان هستند که امیدوارم به زودی آنها را در ایران ببینیم. این فناوری مبتنی بر اتصال یک داروی سمی به یک آنتی‌بادی است که به طور خاص به سلول‌های سرطانی متصل می‌شود. با استفاده از این روش، داروی سمی مستقیماً به سلول‌های سرطانی هدف منتقل شده و باعث کاهش رشد و تکثیر آنها می‌شود. مبانی ADC ها شامل سه عنصر اصلی هستند: آنتی‌بادی، داروی سمی و متصل‌کننده‌ی دارو به آنتی‌بادی. آنتی‌بادی‌های انتخاب شده برای این فناوری باید به طور خاص به آنتی‌ژن‌هایی که در سطح سلول‌های سرطانی وجود دارند، متصل شوند. داروی سمی نیز باید بتواند به طور انتخابی سلول‌های سرطانی را هدف قرار دهد و آنها را نابود کند. متصل‌کننده‌ی دارو به آنتی‌بادی باید قادر باشد داروی سمی را به آنتی‌بادی متصل کرده و همچنین بتواند متصلیت آنتی‌بادی را حفظ کند. توسعه داروهای ADC نیاز به تلاش‌های بسیاری در زمینهٔ شناخت سلول‌های سرطانی، تحقیقات درمانی و آزمایش‌های بالینی دارد. نتایج بالینی نشان داده‌اند که ADCها در درمان برخی از انواع سرطان‌ها مؤثر بوده‌اند و بهبودی در بیماران را به همراه داشته‌اند. با ادامهٔ پژوهش‌ها و توسعه‌های بیشتر، امیدواریم که ADCها بتوانند نقش مهمی در درمان سرطان در آینده داشته باشند.از جمله ADCهایی که تاکنون درمان سرطان مورد استفاده قرار گرفته‌اند، می‌توان به تراستوزوماب و انتزوتوکسیمب اشاره کرد که در برخی از نوع‌های سرطانی مثل سرطان پستان و لنفوم هادجکین تاثیر بالینی مثبتی داشته‌اند. در نتیجه، آنتی‌بادی-داروی متصل‌کننده‌ها به عنوان یک رویکرد نوین و واعد در درمان سرطان به شمار می‌روند و با پیشرفت‌های بیشتر در تحقیقات و توسعه، می‌توانند در آینده به عنوان روشی موثر و کارآمد در درمان انواع سرطان‌ها مورد استفاده قرار گیرند.

Summary by aminian.sooroosh