دانلود کتاب چرا باید جمهوری اسلامی را سرنگون کرد؟

این رژیم از همان اوانِ استقرار غیرِرسمیاش در 22 بهمن 57 ،علیرغم عمده انتظارات آزاديخواهانه قبلی در نزد مردم که به شوریدنشان بر ضد حکومت استبدادي پهلوي انجامیده بود، بی مهابا به نقض گسترده حقوق بشر و حرکت بر خلاف مسیر دموکراسی پرداخت: اعدام وابستگان حکومت قبلی بدون محاکمه یا در پی محاکمههاي فرمایشیِ سرپایی؛ سرکوب نحلههاي مختلف سیاسی/فرهنگی/اجتماعی؛ بر پا کردن نهادهاي سختگیرِ و بعضا تحقیرانگیز کنترل رفتار اجتماعی به طور عام و اجباري کردن «حجاب اسلامی» براي زنان به طور خاص؛ آزار و اذیت و تحت پیگرد قرار دادن اقلیتهاي قومی، مذهبی، و جنسی؛ به قتل رساندن روشنفکران و دگراندیشان و مخالفان سیاسی در داخل و خارج از کشور؛ انباشتن زندانها از محکومان سیاسی و شکنجه و اعدام گسترده و بیرویه آنها؛ سرکوب جنبشها و خیزشهاي آزاديخواهانه دانشجویی و مردمی؛ دخالت سیاسی/نظامی در امور کشورهاي همسایه، به راه انداختن تروریسم و کشتار در آن کشورها، و شبهمستعمرهسازي از آنها؛ و از همه مهمتر بر پا کردن قانون اساسی بر بستر دین و با محوریت ولایت فقیه تنها انگشتشمار نمونههایی از رفتارهاي ضدبشري و ضددموکراتیک جمهوري اسلامی بوده که «شر» را به قول هانا آرِنت نه تنها در ایران که در بیشتر جاهاي خاورمیانه «روزمره» کرده است. در این مدت البته همیشه صداهاي فراوان و البته مختلفی در اعتراض به رژیمِ اخیر بلند بوده که به دلایل متفاوت خواستار براندازيِ آن و جايگزین کردن آن با یک حکومت دموکراتیک و مطابق با موازین حقوقبشري بودهاند. با این وجود، گرچه صداي اعتراض به جمهوري اسلامی چه در داخل و چه در خارج هرگز خاموش نشده، این اعتراضات تا به امروز راه به ایجاد تغییرات بنیادین در سیستم حکومتی حاضر در ایران نبرده اند.