دانلود کتاب رباعیات خیام نیشابوری

مي‌دانيم كه غياث‌الدين لقب، ابوالفتح كنيه، عمربن ابراهيم نام شخصي و نيشابوري دال بر اصالت تعلق او به شهر نيشابور است.
اينكه «خيام» شهرت يافته شايد اشاره‌اي به اشتغال پدر يا نياكانش به كار «خيمه‌دوزي» باشد و نويسندگان ديگر هم به اين موضوع اشاره دارند.
دربارة هنگام تولد و فوت او آگاهي‌هاي چندي به توسط نويسندگان پس از او درج شده است. يكي از اين نوشته‌ها كه از جمله قديمي‌ترين سرگذشت‌هاي خيام نيز هست، نوشتة ظهيرالدين بيهقي در كتاب تتمه صوان الحكمه است كه ضمن اشاراتي به زندگي، آرا و انديشه‌هاي او، طالع تولد او را نيز ذكر كرده است. لقب نيشابوري كه همواره با نام خيام همراه است، نشان‌دهندة اصالت نيشابوري اوست.
هرگونه كه تاريخ و سوانح زندگي خيام را ترسيم كنيم، بايد توجه كنيم آغاز و پايان زندگي او در اوج دوران حكومت سلاجقة خراسان در شهر نيشابور رخ داده است. دربارة استادان خيام، اين را مي‌دانيم كه او رياضيات را نزد ابوالحسن انباري و در شهر نيشابور آموخت و در حكمت نيز به يك واسطه شاگرد ابن‌سينا بود چرا كه خيام حكمت را از بهمنياربن مرزبان آموخت و ‌بهمنيار خود شاگرد ابن‌سينا بود. مقدمات دانش را در همان نيشابور آموخت و در حكمت، رياضي، نجوم، طب، لغت، قرآن، حديث و تاريخ از جمله سرآمدان زمان به‌شمار مي‌آمد، اگرچه پاره‌اي از نويسندگان به بدخلقي‌هايي از او اشاره دارند.
مي‌دانيم كه به سمرقند، بلخ، هرات و ري سفر كرد و ردپاهايي از يك‌بار سفر حج او نيز ديده مي‌شود. با توجه به استقرار در اصفهان در زمان حكومت ملكشاه سلجوقي اصفهان را هم بايد جزء مناطقي به‌شمار آورد كه بدانجا سفر كرده است.