دانلود کتاب Introduction to Diffusion Tensor Imaging

ریشه های تصویربرداری تانسور انتشار به سال 1965 برمی‌گردد، زمانی که دکتر استچسکال و تانر ثابت انتشار مولکول‌های آب را با استفاده از تشدید مغناطیسی هسته‌ای (NMR) و سیستم‌های گرادیان میدان مغناطیسی اندازه‌گیری کردند. در مقایسه با اندازه گیری انتشار با استفاده از ردیاب های شیمیایی، روش مبتنی بر NMR از چندین جنبه منحصر به فرد است. اول اینکه غیر تهاجمی است. دوم، حرکت مولکولی را در امتداد هر محور دلخواه و از پیش تعیین شده ای اندازه گیری می کند. می توان انتشار آب را در امتداد راست - چپ، جلو - عقب، بالا - پایین یا هر زاویه ی دلخواه دیگر اندازه گیری کرد. اگر هدف اندازه گیری حرکات آزادانه آب باشد، این قابلیت ویژگی منحصر به فردی ندارد، زیرا اندازه گیری ها در راستاهای مختلف به نتایج یکسانی منجر می شود. این همان چیزی است که به آن انتشار همسانگرد گفته می شود. با این حال، زمانی که بافت های بیولوژیکی مانند ماهیچه و مغز را که از الیاف با جهت گیری های خاص و همگنی تشکیل شده اند، مطالعه می کنیم، وضعیت تغییر می کند. در چنین سیستم هایی، آب تمایل به انتشار در طول فیبر دارد و انتشار ناهمسانگرد می شود. این بدان معناست که نتایج اندازه‌گیری‌های انتشار اگر در جهت‌های مختلف اندازه‌گیری شوند، یکسان نیستند. هنگامی که انتشار در یک امتداد خاص، به عنوان مثال، فیبر عضلانی اندازه گیری می شود، ثابت انتشار ماکزیم می شود، زمانی که عمود بر فیبر اندازه گیری شود، کوچکترین می شود.

Summary by sadeghmasjoodi