دانلود کتاب قحطی بزرگ

این کتاب درباره قحطی و کمبود مواد غذایی در دوران جنگ جهانی اول، از جمله پژوهش‌های به انجام رسیده است . دکتر مجد، قحطی حاکم بر ایران را در سال‌های ۱۹۱۷- ۱۹۱۹ بزرگ‌ترین فاجعه در تاریخ ایران می‌داند و آن را بسیار فراتر از حمله مغول بر می‌شمارد. او بر این باور است که قحطی برآمده از جنگ نزدیک به ۴۰ درصد از جمعیت ایران را به سبب گرسنگی و سوءتغذیه و بیماری های ناشی از آن از صحنه روزگار محو کرد. نویسنده در فصل سوم کتاب سعی دارد با مقایسه جمعیت ایران در سال های ۱۹۱۴ و ۱۹۱۹ نشان دهد که حدود ده میلیون ایرانی بر اثر قحطی و بیماری‌های حاصل از جنگ از بین رفتند. یعنی جمعیت ایران در ۱۹۱۴ ـ دست کم بیست میلیون نفر ـ در ۱۹۱۹ به یازده میلیون نفر رسید. مسئول قحطی بزرگ در ایران را دولت بریتانیا می داند زیرا به سبب خرید گسترده غله و مواد غذایی در ایران و جلوگیری از ورود آذوقه از هند و بین‌النهرین و آمریکا مسبب اصلی این فاجعه شده است. بنابراین، ایران در دوره‌ای به بزرگ‌ترین فاجعه تاریخ خود دچار آمد که تمام خاک کشور و پاره‌ای از حوزه‌های همجوارش در شرق و غرب، علاوه بر خلیج فارس در اشغال نظامی انگلستان بود.در ادامه کتاب نویسنده می گوید از همان آغاز انگلستان دست به تبلیغات ماهرانه‌ای زد تا مسئولیت و تقصیر فاجعه قحطی ایران را متوجه روس‌ها و عثمانی‌ها کند. اما همانطور که گفته شد ترک‌ها و روس‌ها پیش از بروز قحطی ایران را ترک کرده بودند. فصل‌های چهارم تا ششم قحطی بزرگ به اثبات این ادعا اختصاص یافته و درباره عامل اصلی تشدید و طولانی شدن قحطی و مرگ میلیون‌ها ایرانی که همان سیاست‌های بازرگانی و مالی بریتانیا باشد به تفصیل سخن رفته و سیاست خرید غله در ایران را در دوران قحطی مورد بررسی بوده است.

Summary by h.beheshtipour