جزییات کتاب
Le Livre IV du "De varietate fortunae" de Poggio Bracciolini rapporte le compte rendu que Niccolo de' Conti fit de ses voyages en Inde et dans le Sud-Est asiatique entre 1414 et 1439. A ce titre, il a joui d'une vaste diffusion, indépendamment du reste de l'ouvrage, comme l'attestent un certain nombre de manuscrits contenant le seul livre IV ainsi que la première édition du texte latin du "De varietate fortunae" ("India recognita", 1492), limitée elle aussi à ce dernier livre. Le succès du livre est lié aux informations nouvelles qu'il contient sur des régions jusque là mal connues (intérieur de l'Inde, Birmanie, Java, Bornéo, ...), qui seront exploitées par la cartographie et par les recueils de voyage, en particulier celui de Ramusio, "Delle navigazioni et viaggi". Mais le compte rendu de Conti assume aussi un intérêt majeur car il se situe à une période charnière, transition entre l'époque où l'Asie est "découverte" par les missionnaires et les marchands lors de la domination mongole (XIIIe et XIVe siècles : Guillaume de Rubrouck, Marco Polo, etc. ...) et celle où les expéditions maritimes des portugais vont leur assurer la maîtrise du commerce dans ces contrées. Le texte de Conti nous intéressera donc aussi bien dans son contenu que dans sa forme ; l'introduction ainsi que les notes s'efforceront d'établir des comparaisons nombreuses avec d'autres récits de voyage concernant les mêmes contrées, tant par ceux qui ont précédé Conti (Marco Polo, Ibn Battuta ...) que par ceux qui l'ont directement suivi (Duarte Brabosa, Tomé Pires ...). Edition bilingue latin-français.
درباره نویسنده
گَوَرت، محله ای از توابع بخش مرکزی شهرستان اصفهان در استان اصفهان ایران است.
وجه تسمیه گورت برگرفته از نام قدیم اصفهان که به نام جی و یا گی نامیده میشد از همین نام برگرفته شده که از دو کلمه گی و یا جی و ورت به نام برهنه و یا تهی ازپوشش گیاهی که در فرهنگنامه دهخدا نیز تعریف شده کم کم و به مرور زمان به جورت و یا گورت تبدیل شده.این مکان در حال حاضریکی از محله های شهر اصفهان و در وردی شهر و در جهت شرقی اصفهان واقع شده و به لحاظ قدمت تاریخ تشکیل ان به قبل از اسلام میرسد که وجود یک قلعه قدیمی در کوه ظلع جنوبی ان مصداق این موضوع میباشد.از دیگر اثار تاریخی ان میشود به کبوتر خانه های زیبا و چند خانه قدیمی که در دوره صفویه احداث شده اشاره کرد که علاوه بر معماری منحصر به فرد این اثار چنان چشم انداز به ورودی اصفهان داده که هر مسافری وارد اصفهان شد محو تماشای این کبوتر خانه ها میشود و خود به عنوان بخش کوچکی از تاریخ اصفهان در نظر بیننده گویای ورود به شهر تاریخی بزرگ یعنی اصفهان میدهد.البته این کبوتر خانه ها با بی توجهی میراث فرهنگی در حال حاضر روزگار خوشی ندارد و درحال تخریب میباشد و فقط تعداد کمی از آنها به همت مالکین مرمت شده و از خطر تخریب نجات پیدا کرده.در قسمت شمال این محل درخت چنار بسیار قدیمی چشم هر بیننده را به خود جلب میکند که به گفته اهالی در حدود چهار صد سال قدمت دارد و به چنار شیر علی معروف میباشد.