دانلود کتاب Mechanisms of Exploitation: Economic and Social Changes in Syria During the Conflict
by Bashar Mozayek, Ahmed Murad, Abbas Almousa
|
عنوان فارسی: سازوکارهای استثمار: تغییرات اقتصادی و اجتماعی در سوریه در طول مناقشه |
دانلود کتاب
جزییات کتاب
این گزارش با تحلیل تعدادی از متغیرهای اجتماعی-اقتصادی در دو سطح کلان و خرد، رویکردی جامع برای درک وضعیت اقتصادی و اجتماعی و پویایی در سوریه در طول جنگ داخلی این کشور ارایه می دهد. تحلیل کلان وضعیت کلی و تأثیر جنگ داخلی را بررسی میکند، در حالی که تحلیل خرد بازتابی از کل متغیرها را بر وضعیت زندگی خانوادهها در تمام مناطق سوریه ارائه میکند که به توسعه یک تحلیل مقایسهای دقیق در میان این مناطق کمک میکند. این تحقیق درکی از مکانیسمهای استثمار اتخاذ شده توسط نیروهای مختلف بالفعل در سوریه و پیوند بین این مکانیسمها و ماهیت اقتدارگرایانه این نیروها ارائه میکند. همچنین بر سازوکارهای دولت اسد در سوریه قبل از درگیری و چگونگی غلبه آنها پس از درگیری متمرکز است. از سال 1963، رژیم بعثی در سوریه برای ایجاد هویت بین بعث و نهادهای دولتی تلاش کرده است تا از منابع کشور بهره برداری کند و آنها را در خدمت منافع و ایدئولوژی حزب قرار دهد. با این حال، اقتدارگرایی حزب به تدریج با استبداد فردی با قدرت گرفتن حافظ اسد جایگزین شد، که به سرمایه گذاری در سیاست های پوپولیستی مبتنی بر ضد اسرائیل و عدالت اجتماعی ادامه داد. او سیاستهای اقتصاد باز را اجرا کرد که به نفع کسانی بود که نزدیک به رژیم او بودند، که فرآیند بهرهبرداری از منابع و شهروندان کشور را تحت حمایت شبکههای امنیتی مسلط بر اساس وفاداریها و وابستگیهای پیش از دولت گسترش دادند. پس از به دست گرفتن قدرت توسط بشار اسد در سال 2000، مردم سوریه انتظار داشتند که رئیس جمهور جدید روش حکومتداری متفاوتی را اتخاذ کند که شامل اصلاحات رادیکال سیاسی و اقتصادی می شود. در واقع، ماه های اول حکومت او شاهد گسترش جنبش جامعه مدنی بود، اما به زودی رئیس جمهور به اتخاذ رویکرد امنیتی آهنین و دستگیری ده ها فعال بازگشت. در مورد جنبه اقتصادی، رژیم تصمیمات نئولیبرالی را اتخاذ کرد که شامل آزادسازی جزئی قیمت چند کالای اصلی بود و قوانینی را برای تشویق سرمایه گذاری خصوصی صادر کرد. با این حال، این امر با افزایش بهرهوری اقتصاد سوریه همراه نشد، زیرا بیشتر سرمایهگذاریهای خصوصی به بخشهای رانتی مانند املاک و مستغلات اختصاص یافت. بنابراین، ثروت در میان وابستگان و نزدیکان رژیم متمرکز شد و سازوکارهای استثمار با ظهور افرادی که صاحب پروژههای بزرگ در همه بخشهای اقتصادی با حفاظت و هماهنگی با دستگاههای امنیتی بودند، ریشهای گرفت.