دانلود کتاب Κριτική της εγελιανής φιλσοφίας του κράτους και του δικαίου

Στην κριτική της αντίφασης στην εγκόσμια βάση ο Μαρξ θα αφιερώσει πια τη δραστηριότητά του αρχίζοντας με τη συγγραφή της κριτικής της εγελιανής φιλοσοφίας του δικαίου το καλοκαίρι του 1843, όταν πια έχουν συγκροτηθεί σχεδόν όλα τα στοιχεία της σκέψης του που θα τον οδηγήσουν λίγο αργότερα στην προσχώρησή του στον κομμουνισμό και στην εμπέδωση αυτού που ονομάστηκε υστερότερα μαρξισμός.
Το κείμενο αυτό -ή μάλλον όοο από αυτό έφθασε ως εμάς- δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στα 1927. Μέχρι τότε μόνο η «Εισαγωγή» του μας ήταν γνωστή. Για τον Μαρξ το γραπτό αυτό συνιστούσε το σημείο ρήξης του με την παραδοσιακή φιλοσοφική σκέψη, δηλ. με τον ιδεαλισμό του Χέγκελ. Αποτελεί μια πολεμική κατά της εγελιανής ανάλυσης του Κράτους και της φύσης του, με κεντρικό νήμα τη σφοδρή κριτική της βασικής πλάνης της εγελιανής θεωρίας: της αντιστροφής της σχέσης υποκείμενου-κατηγορήματος, αντιστροφής που είχε ήδη από τον Φόυερμπαχ επισημανθεί ως η πηγή της φιλοσοφικής speculatio. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Είναι αδύνατο να κατανοήσουμε και να τοποθετήσουμε σωστά την παρουσία του Καρλ Μαρξ στην πορεία της φιλοσοφικής σκέψης, είναι αδύνατο να εκτιμήσουμε στο σωστό της βάρος τη συμβολή του μαρξικού λόγου στην προσπάθεια προσέγγισης και επίλυσης του «αινίγματος» του ανθρώπου και της ιστορίας του, αν δε την δούμε στην πραγματική της διάσταση, σαν μιαν άλλη περιγραφή, σαν μια διαφορετική ανάλυση του ίδιου, κεντρικού και μόνιμου θέματος της σύγχρονής του φιλοσοφικής προβληματικής: της αλλοτρίωσης της ανθρώπινης ουσίας και της αντίληψης της ιστορίας ως προσπάθειας για την εξάλειψη της αλλοτρίωσης αυτής. Ο μαρξισμός πήγασε κατ' ευθείαν από το μεγάλο ποτάμι της εγελιανής σκέψης χωρίς να πάψει ποτέ να τροφοδοτείται από αυτό και, σε συνέχεια, στην κατεύθυνση που πήρε ωθήθηκε από τον «πύρινο χείμαρρο» της φοϋερμπαχιανής κριτικής. [...]