دانلود کتاب Self-Made Man: One Woman's Journey into Manhood and Back Again

نورا وینسنت، با الهام گرفتن از سبک نویسندگی جان هاوارد گریفین (سیاه مثل من) و باربارا ارنرایش (پول گرفتن تدریجی)، یک تجربه فرهنگی را جذب نموده است، و چیزی که خود قادر به مشاهده‌اش نبود را گزارش می‌دهد. او برای یک سال و نیم با اسم مستعار ند زندگی می‌کرد. او با گریم، چهره‌ی مردانه‌ای را به وجود آورده بود، موهایش را به سبک مشخصی کوتاه می‌کرد، عینکی با قاب باریک داشت و کفش‌های مخصوص خودش با سایز 111-112 را می‌پوشید. او به خوبی تغییر چهره داده بود و به عنوان یک بیگانه از درون به جهان مردان نگاه می‌کرد. نتیجه‌اش یک روزنامه نگاری کاملاً هیجان انگیز و دلسوزانه بود. تقدیرش این بود که پیش قضاوت‌ها را به چالش بکشد، و توجه زیادی را به سمت خود جلب کند. او به همراه دوستانش در لیگ بولینگ، از رفاقت خشن و تشویقی مردانه، که برای افراد بیرون از گروه غیرقابل تشخیص است برخوردار شده بود. یک دوره‌ شغلی در زمینه فروشندگی تخصصی، او را با مردانی آشنا کرده بود که فشارهای شدیدی را برای موفق شدن تحمل می‌کردند. او دائماً به کلاب های جنسی می‌رفت، با زنانی قرار می‌گذاشت که تشنه‌ی عشق بودند اما علاقه‌ای به مردان نداشتند. او به گروه‌های کاملاً مردانه، از جمله گروه درمانی‌های مردانه و حتی صومعه‌ای که ورود به آن‌ها دشوار بود نفوذ کرد. نورا سبک نویسندگی بسیار جذابش را با بینش‌های فوق العاده خاص، شوخ طبعی، دلسوزی و ظرافت ترکیب کرد. او از تجربیات صمیمانه و دسته اولش، برای پاسخ به بسیاری از معماهای بزرگ هویت جنسیتی، و درک شخصیت واقعی مردان در درون و بیرون از رابطه با زنان کمک گرفت. او به هیچ عنوان ناخشنود یا آشفته نبود، اما در پایان سفرش از قوانین و دستورالعمل‌های به شدت خشک و غیرمنعطف مردان خسته و شگفت زده شده بود. او در موقعیتی قرار گرفته بود که هیچ زنی (به غیر از زنان تراجنسی واقعی یا بالقوه) برای مدت زمان قابل ملاحظه‌ای در آن قرار نداشت، و آن‌ها هرگز فکر 18 ماه از تجربه‌ی او به سرشان خطور نکرده بود. داستان شگفت انگیز نورا وینسنت، یک تجربه جذاب است. کتاب او یک تحلیل جنسیتی واقعی و افشاکننده است، که یقیناً گفتمان معنادار و فوق العاده ای را ایجاد می‌کند. نورا وینسنت مورد تحسین قرار گرفته است: "نورا وینسنت یک روزنامه نگار آزاداندیش و مستقل واقعی ، طبق استانداردهای اروپایی است. او مفروضات اساسی در حوزه‌های پژوهشی، سیاسی و رسانه‌ای را به چالش می‌کشد. آثار او همواره حاوی مقادیر چشمگیری از انرژی و تردید هستند. او الگوی حقیقی از فمینیسم عملگرا و آگاهانه است." - کامیل پاگلیا