دانلود کتاب SDN and NFV Simplified: A Visual Guide to Understanding Software Defined Networks and Network Function Virtualization

در طول یک دهه گذشته، ما شاهد انقلابی در نحوه کار فناوری اطلاعات از دیدگاه زیرساختی بوده‌ایم. روزهایی که برای هر برنامه‌ی جدید نیاز به خرید و به‌کارگیری یک سرور جدید بود، مدت‌هاست که گذشته است. در عوض، IT در زمینه به اشتراک گذاشتن منابع موجود غیرقابل‌استفاده، ماهرتر شده است که در گستره‌ای از انواع کاربردهای IT مشاهده می‌شود، به این روش مجازی‌سازی گفته می‌شود. البته، اشتراک منابع چیز جدیدی نیست، در گذشته که از رایانه‌های با پردازنده مرکزی استفاده می‌شد، IT ظرفیت پردازش را برای ارائه واحدهای پردازش مرکزی (CPU) منطقی بسیار کوچک‌تر فراهم می‌کرد. به‌طور مشابه، شبکه‌ها سال‌هاست که از مجازی‌سازی استفاده می‌کنند تا شبکه‌های منطقی جداگانه‌ای ایجاد کنند که از یک سیم استفاده می‌کنند (به‌عنوان مثال شبکه‌های محلی مجازی (VLAN)). حتی در رایانه‌های عادی، به‌طور منطقی هارد دیسک‌های با ظرفیت بالا به قسمت‌های کوچک‌تر مستقل تقسیم بندی می‏شوند، هر کدام دارای یک برچسب و ظرفیت اختصاصی هستند که می‌توانند داده‌ها و برنامه‌های خاص خود را ذخیره کنند.
بنابراین، می‌توانیم ببینیم که تکنیک مجازی‌سازی در پردازش، ذخیره‌سازی و شبکه‌سازی برای چندین دهه وجود داشته است. آنچه باعث شده است تا مجازی‌سازی در یک دهه گذشته متفاوت شود، مفهوم و توسعه ماشین مجازی (VM) است. اگر تعریف VM را جستجو کنید، موردی را از جمله موارد موجود در وب‌سایت VMware را پیدا خواهید کرد. "یک VM یک حامل نرم ‏افزار کاملاً جدا است که سیستم‌عامل و برنامه‌های خاص خود را اجرا می‌کند، مانند این که یک کامپیوتر فیزیکی است." به‌طور واضح این تعریف درست است، اما به معنی این که بگوییم "آها، فهمیدم" نیست که به دنبالش بودیم و همچنین این درک را به شما نمی‌دهد که چطور یا چگونه این موارد سرورها، ذخیره‌سازی و شبکه‌ها را متفاوت کرده‌اند.

Summary by ali_poureslami