دانلود کتاب El suicidio

دورکیم در کتاب خودکشی، ضمن تعریف پدیده خود کشی به نقد نظریه های موجود زمان خود در مورد خود کشی می پردازد. وی قبل از این که نظریه مشهور خود را ارائه دهد ، سعی می کند مرحله به مرحله ناکافی بودن و نقایص تجربی نظریه های موجود را به کمک داده های تجربی و استدلال نظری رد کند و سرانجام نظریه خود را ارائه دهد . دورکیم از چهار نوع تبیین خود کشی یاد کرده، که عناصر اصلی آن از کارهای ژوسه و مورتور اقتباس شده است :
خود کشی ناشی از ابتلا به مالیخولیا : این نوع خود کشی یا مربوط به وهم و خیال است یا به تصورات هذیان آمیز بیمار ، که به منظور فرار از خطری تصوری یا شرمساری خیالی مربوط می شود و یا این که بیمار با اطاعت از دستور مرموزی که به پندار خود از بالا دریافت داشته است و امثال آن خود را می کشد .
خود کشی مالیخولیایی ناشی از حزن و اندوه : این نوع خودکشی از حالت کلی افسردگی مفرط و اندوه بی پایان ناشی می شود که به سبب آن بیمار نمی تواند روابط خود با افراد و اشیاء پیرامون را به صورت سالم و به درستی ارزیابی کند .
خود کشی ناشی از وسوسه : در این حالت هیچ انگیزه ای نه خیالی و نه حقیقی ، موجب خود کشی نمی شود ، بلکه تنها ، تفکر ثابت مردن ذهن بیمار را تسخیر می کند ، بی آن که بتواند برای آن دلیلی بیاورد . او پیوسته با میل شدید به کشتن یا کشته شدن وسوسه می شود ، هر چند که خود آگاه است که برای این کار دلیل موجهی ندارد.
خودکشی ناشی از انگیزه آنی یا غیر ارادی : در این حالت بیمار برای خودکشی انگیزه قوی تری نسبت به مورد پیشین ندارد . بلکه دستخوش فشاری دورنی ، غیر ارادی و ناگهانی است که بی مقدمه هرگونه مقاومت را از او سلب می کند.
دورکیم ضمن ناقص توصیف کردن طبقه بندی بالا همه خودکشی های ناشی از جنون را فاقد هر گونه انگیزه می داند . معتقد است که تعداد زیادی از مرگ های ارادی در این دسته یا آن دسته جای نمی گیرند . دورکیم نتیجه می گیرد که نمی توان تعداد فراوان مرگ های رخ داده در اروپا را صرفاً با جنون تبیین کرد و انگیزه هایی که باعث این نوع خود کشی ها می شوند ریشه در واقعیات دارد ، نه در حالات روانی.
یکی دیگر از مباحث دورکیم در خود کشی بحث نژاد و وراثت است.
آیا با نژاد و وراثت می توان پدیده خود کشی را تبیین کرد؟ وی معتقد است که نژاد نمی تواند پراکندگی های مربوط به خود کشی را مشخص سازد . اگر ما به تأثیر در خود کشی معتقد باشیم ، به طور ضمنی ارثی بودن آن را نیز پذیرفته ایم . برای این که بتوان به این نتیجه رسید که زمینه خود کشی ارثی است ، دفعات کم و زیاد اقدام به خود کشی به هیچ وجه وافی به مقصود نخواهد بود و باید بتوان فراوانی نسبی آن را به کل مرگ های ارادی تعیین و مشخص ساخت.