دانلود کتاب Silent Messages

آلبرت محرابیان را بی‌شک باید از معروف‌ترین نام‌های حوزه ارتباطات غیرکلامی و زبان بدن دانست.

آلبرت محرابیان در خانواده‌ای ارمنی در ایران به دنیا آمد.

او پس از مهاجرت به آمریکا، سالها در دانشگاه UCLA کالیفرنیا، به تدریس روانشناسی پرداخت و مطالعات و تحقیقات زیادی در این زمینه انجام داد که جدا از مقالات دانشگاهی در حوزه مذاکره و ارتباطات غیرکلامی و زبان بدن، در قالب کتاب‌های عمومی هم منتشر شده‌اند.

قانون معروف ۷%-۳۸%-۵۵% که گاهی به عنوان قانون طلایی ارتباطات و زبان بدن شناخته می‌شود، در اثر درک نادرست از مفاهیم مطرح شده در این کتاب، رواج یافته است. قانونی که مدعی می‌شود تنها هفت درصد پیام‌های ما از طریق کلمات منتقل می‌شود و بخش باقیمانده از طریق پیام‌های غیرکلامی (علائم چهره و لحن صدا) برای طرف مقابل ارسال می‌گردد.

تا مدت‌ها، این قانون در زبان بدن و ارتباطات غیرکلامی، محور اصلی بحث در درس‌های مذاکره و ارتباطات بود و کمک کرد که محرابیان شهرتی جهانی پیدا کند.

اما طی سالهای اخیر، پس از اینکه مشخص شد قانون فوق، صرفاً یک درک نادرست از حرف‌های دکتر آلبرت محرابیان بوده است، روند ماجرا تغییر کرد و این روزها هر منبعی که می‌خواهد خود را به روز و به دور از خرافات شبه علمی نشان دهد، نقدی در باب قانون طلایی ارتباطات غیرکلامی می‌نویسد.

جالب اینجاست که این موضوع، در کتاب Silent Messages (پیام‌های خاموش) یک بحث فرعی است و انبوهی از نکات ارزشمند در حوزه پیام های غیرکلامی و زبان بدن در این کتاب وجود دارد که هنوز هم، پس از گذشت چهل سال از انتشار آن، از بسیاری از کتاب‌های روز در حوزه‌ی ارتباطات و مذاکره، دقیق‌تر، علمی‌تر و کاربردی‌تر است.

جایی که موجب سوء برداشت شده، قسمتی است که محرابیان در تحلیل پیام‌های متناقض، به مطالعات خود در مورد نحوه‌ی انتقال پیام‌ محبت و دوست داشتن بین زوج‌ها اشاره می‌کند:

او توضیح میدهد که محبتی که ما به طرف مقابل داریم از طریق کلمات و لحن صدا و علائم چهره به او منتقل می‌شود و در این میان، پیام محبت بیشتر توسط لحن و چهره ارسال می‌شود تا کلمات و ادامه می‌دهد که: اگر طرف مقابل ما، در این پیام‌ها تناقضی ببیند، بیش از کلمات، به لحن و چهره‌ی طرف مقابل نگاه می‌کند و نمی‌توانیم وقتی چهره و لحن‌مان، پیامی از عشق و محبت ندارد، با کلمات آن را جایگزین کنیم.

مطالعات محرابیان، از بحث بین یک زوج در مورد عشق و محبت و دوست داشتن، به رابطه‌ی تمام انسانها در محیط خانه و کسب و کار کشیده شد و این مسئله – که جذاب ولی نادرست بود – چنان به شدت فراگیر شد که وی مجبور شد در سایت خود در این زمینه توضیح دهد و با ارجاع به متن کتابش تاکید کند که حرف‌هایش، بد فهمیده شده و مورد سوء برداشت قرار گرفته است:

محرابیان با ارجاع دادن به کتاب پیام‌های خاموش خود، تاکید می‌کند که مطالعات او در مورد زبان بدن و علائم غیرکلامی تنها زمانی کاربرد دارد که دوست داشتن و دوست نداشتن توسط پیام در حال انتقال باشد و در غیر این صورت، تحقیقات او مصداقی نخواهد داشت. به عبارت دیگر شاید زبان بدن دختر و پسری که در یک کافی‌شاپ در حال ابراز محبت به یکدیگر هستند، بسیار مهم بوده و از مصادیق این قانون ۷-۳۸-۵۵ محسوب شود. اما در مذاکره دو سیاستمدار یا دو مدیر ارشد در دو سازمان، تاکید بیش از حد بر زبان بدن صرفاً با استناد به این تحقیق، تعبیری نادرست و گمراه کننده است.