دانلود کتاب The Bastard of Istanbul

الیف شافاک یا الیف شفق نویسندهٔ ترک‌تبار است. او از دانشگاه فنی اورتا دو غوی آنکارا لیسانس روابط بین‌الملل و فوق لیسانس مطالعات زنان و دکتری علوم سیاسی گرفت. او در هنگام تحصیل در دوره فوق‌لیسانس، اولین کتاب داستانش را در سال ۱۹۹۴ و در سال ۱۹۹۷ هم رمان دومش را منتشر کرد. پس از اتمام دوره دکترا به استانبول آمد و آینه‌های شهر را نوشت.
رمان «شرم» با عنوان اصلی «حرامزاده استانبول» دومین رمانی است که شفق به زبان انگلیسی نوشته است. این رُمان که برای اولین بار در سال ۲۰۰۶ توسط انتشارات وایکینگ پرس در ایالات متحده منتشر شده، تاکنون به بیش از ۱۴ زبان، از جمله زبان ترکی ترجمه شده است. از این کتاب شفق مانند بسیاری از آثار دیگرش، در کشورهای مختلف استقبال چشمگیری شده است اما در ترکیه واکنش‌های شدیدی را به دنبال داشته است. «شرم» با روایت گسسته، شخصیت‌های کم و بیش نمادین و مضامین متعدد و در عین حال به هم پیوسته، آیینه تمام‌نمایی از استانبول و گذشته رمزآلودش است که پس از سال¬ ها هنوز سایه‌اش بر سر مردم شهر سنگینی می‌کند؛ گذشته‌ای که سایه‌اش می‌تواند حتی باران را که در همه جای دنیا رحمتی است الهی، در این شهر به عذابی الیم تبدیل کند. دنیای گفتمان در «شرم» سرشار از ایده‌های گوناگونی است که در مکالمه‌ها متبلور می‌شوند. توصیف‌ها دقیق و شفاف هستند و شخصیت‌ها هر یک تداعی کننده خصیصه‌ای از خصیصه‌های بی‌شمار زندگی در استانبول، و کمی دقیق تر، زندگی در خانواده‌ای که مردهایش ناپدید شده‌اند و زن هایش در مرکز قرار گرفته‌اند. به این ترتیب زن ها، چهار نسل از زنانی هستند که افکار و رفتارشان فضایی را با حال و هوای رئالیسم جادویی به وجود می‌آورد. خواننده کتاب «شرم» در طول داستان با مضامین متعددی روبرو می‌شود، اما همه این مضمون‌ها حول یک نقطه مشترک به هم پیوند می‌خورند. الف شفق در طول رُمان، خواننده را با این حقیقت انکارناپذیر درگیر می‌کند که وقتی کاری را انجام می‌دهی، انجامش داده‌ای؛ و هیچ راه بازگشتی وجود ندارد، ناگزیر از پذیرفتنش هستی. گذشته تو واقعیتی است که برای همیشه بر پیشانی‌ات مهر شده؛ در رگ هایت جاری است، در نفس‌هایت نفس می‌کشد، و حتی آن روز که دیگر نباشی، او همچنان هست، گویی که فرزند توست؛ فرزندی که اگر نطفه بست، متولد می‌شود. به هر تقدیر، تاریخ حافظه‌ای دارد به غایت قوی، به غایت شفاف. فراموش نمی‌ کند و نمی‌گذارد فراموش کنی؛ و این حقیقت در رمان «شرم» به طور مشهود به چشم می آید.