دانلود کتاب Games People Play: The Psychology of Human Relationships

واژه «نوازش» را می‌توان کلاً یک تماس صمیمانه جسمانی دانست، اما این در عمل ممکن است شکل‌های متعددی داشته باشد. بسیاری از مردم نوزاد را لفظا نوازش می‌کنند، دیگران او را در آغوش می‌گیرند و به نرمی به پشتش می‌نوازند، در حالی که بعضی‌ها هم ممکن است به شوخی او را نشگون بگیرند یا تلنگرش بزنند. همه این اعمال در مکالمه هم نظایری دارند، به طوری‌که از طرز حرف زدن فرد می‌توان حدس زد چه رفتاری ممکن است با بچه‌ها داشته باشد. با بسط دادن این معنا، نوازش را می‌توان اصطلاحا هر نوع حرکتی به حساب آورد که به رسمیت شناختن حضور دیگری را نشان می‌دهد. بنابراین نوازش را می‌توان واحد اساسی عمل اجتماعی نامید. تبادل نوازش‌ها رفتار متقابلی را تشکیل می‌دهد که واحد آمیزش اجتماعی است.
تا آن‌جا که به نظریه بازی‌ها مربوط است، اصلی که در این‌جا مطرح می‌شود این است که وجود هر آمیزش اجتماعی، هرچه که باشد، بر فقدان آمیزش اجتماعی مزیتی زیستی دارد. این اصل در آزمایش‌هایی که دکتر اس. لواین روی موش‌ها انجام داد، نشان داده شده است. نتیجه این آزمایش‌ها این بود که نه‌تنها رشد جسمی و فکری و عاطفی، بلکه رشد بیوشیمیایی مغز و حتی مقاومت در مقابل لوسمی نیز به نحو مؤثری تحت تأثیر نوازش قرار دارند. جنبه مهم این آزمایش‌ها این بود که نشان داد نوازش‌های ملایم و شوک‌های الکتریکی دردناک در سلامتی جانور تأثیر مساوی دارند.