دانلود کتاب اندیشه های طالبوف تبریزی

فریدون آدمیت؛ پسر عباسقلی خان قزوینی در سال 1299 .ش متولد شد.1 وی در ایام تحصیلات ابتدایی مْحصِل دارالفنون بود و در سال 1318.ش کلاس پنجم را به اتمام رسانده و سه ماه بعد در آزمون نهایی مدرسه متوسطه شرکت کرد. پس از آن به دانشکده حقوق و علوم سیاسی راه یافته و در سال 1321.ش فارغ التحصیل شد. پایان نامه‌اش را درباره زندگی و اقدامات سیاسی میرزا تقی خان امیر کبیر نوشت که دو سال بعد با عنوان«امیرکبیر و ایران» با مقدمه استادش محمود محمود به چاپ رسید. آدمیت در حالیکه دانشجوی دانشکده حقوق بود، در سال 1319شمسی به استخدام وزارت امور خارجه درآمد و سمتهایی را در آن وزارتخانه در ایام حکومت رضاخان و نیز در دوران سلطنت محمدرضا شاه برعهده گرفت. فریدون آدمیت در زمره آن دسته از نویسندگانی بود که در ترویج ادبیات و تفکر مدرنیسم سکولار سهم به سزائی داشت. او پس از ایفای چندین نقش اجرائی کوچک و بزرگ در حکومت پهلوی به ویژه به عنوان سفیر و دیپلمات ایران در سازمان ملل و برخی از کشورها، سرانجام ترجیح داد تا در کار تحقیق و تألیف تاریخ معاصر ایران متمرکز شود و آراء و اندیشه‌های خود را که تحت‌تأثیر میرزا ملکم‌خان و نیز پدرش عباسقلی‌خان قزوینی بود، از طریق آثار مکتوب علمی اشاعه دهد.