دانلود کتاب Machinery Component Maintenance and Repair

بهبود قابلیت اطمینان ماشین آلات (Heinz P. Bloch): یکی از معیارهای عمده در تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی‌های مهندسی نگهداری و تعمیرات، قابلیت اطمینان می‌باشد . عام‌ترین و معمول‌ترین تعریف برای قابلیت اطمینان را می‌توان به‌صورت زیر گفت: «قابلیت اطمینان یک سیستم عبارت است از احتمال کارکرد سالم و بدون عیب برای مدت زمان مشخص طبق شرایط موجود و از پیش تعیین شده» معمولاً بر حسب نوع استفاده و موقعیت کاربرد، تعاریف گوناگونی برای قابلیت اطمینان وجود دارد. همه این تعاریف دارای این وجه مشترک هستند که تابع قابلیت اطمینان یعنی R(t) بیانگر احتمال موجود برای عملکرد مطلوب یک دستگاه در فاصله زمانی(۰,T) می‌باشد. بدیهی است که در حالت کلی، عملکرد مطلوب در زمان t این معنی را خواهد داشت که دستگاه در تمام فاصله زمانی (۰,T) عملکرد مطلوب داشته است، به شرط این‌که در این فاصله هیچ‌گونه تعویض قطعه و یا تعمیر صورت نگرفته باشد. قابلیت اطمینان با گذشت زمان تغییر می‌کند و لذا می‌توانیم قابلیت اطمینان را به‌صورت تابعی از زمان در نظر گرفته و به‌صورت R(t) نشان دهیم. اکنون فرض می‌کنیم عدم قابلیت اطمینان Q(t) باشد و از آنجا که R(t) و Q(t) مکمل یکدیگرند، داریم: اگر تابع چگالی احتمال زمان‌های از کار افتادگی دستگاه P(t) باشد، احتمال از کارافتادگی (عدم عملکرد مطلوب) تا زمان t از این قرار است: بنابراین داریم: پس تابع قابلیت اطمینان مکمل تابع توزیع احتمال از کار افتادگی است و لذا توسط تابع چگالی احتمال قابل تعیین خواهد بود. از آنجا که تابع قابلیت اطمینان احتمال عدم از کارافتادگی را بیان می‌دارد، به توابع بقاء معروف می‌باشند. زیرا در واقع تعیین کننده احتمال عمر باقیمانده دستگاه‌ها و تجهیزات هستند. ه‌صورت خلاصه می‌شود گفت که مهم‌ترین بحث در زمینه قابلیت اطمینان این است که به‌صورت کمی بتوانیم بگوییم دستگاهی در مدت زمان خدمتش با چه کیفیتی کار می‌کند و یا این‌که تشخیص دهیم که مثلاً دستگاه الف نسبت به دستگاه ب چگونه است. در هر یک از این حالت‌ها می‌توان با توجه به رفتار تعداد زیادی از دستگاه‌های یکسان که به‌طور هم‌زمان در خط تولید (تحت آزمون) قرار می‌گیرند، یک معیار اثر بخشی یعنی قابلیت اطمینان را به‌دست آورد.