دانلود کتاب Vivian Maier: Street Photographer

در شیکاگو طرفداران عکاسی و مورخان درهمايشي آنلاين، يك مجموعه‌ي عكاسي حيرت‌انگيز را مورد بحث قرار داد‌ه‌اند، كه متعلق به يك عكاس ناشناس آماتور با نام ویویان مایراست.
ماير، عكاسي كه در فرانسه بدنيا آمد اما در شيكاگو زندگي كرد ودر آوريل ۲۰۰۹ در گذشت. او سالها وقت خود را صرف عكاسي از خيابانهاي شيكاگو از سال ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۰ با دوربينش كرد.
عكاسي از شيكاگو با نام جان مالوف اخيرا هزاران نگاتيو از عكسهاي ماير را در يك حراجي وسایل یک انباری متروکه،خريداري كرد. مالوف درآن حراج جعبه‌ي قفل شده‌ي ماير را بدست آورد كه بابت آن هزينه‌ي زيادي را پرداخت كرده بود. در زمان حراج ، مايردر بيمارستاني هنوز زنده بود اگر چه در مدت کوتاهی پس از آن درگذشت.

آن مجموعه شامل ۳۰۰۰۰ تا ۴۰۰۰۰ هزار نگاتيو و ۱۰۰۰۰ تا ۱۵۰۰۰رولهاي فيلم عكاسي ظاهر نشده متعلق به سالهاي ۱۹۵۰تا ۱۹۷۰بود. مالوف در حال حاضر مشغول پردازش و فهرست بندي اين تصاوير به كمك تاريخ و محل عكسها كه به زبان فرانسه با مداد درلبه‌هاي آنها نوشته شده است، ميباشد. او همچنين در مورد زندگي ماير تحقيق كرده كه جزئيات زيادي بدست نياورده است.

جان مالوف با استفاده از سرنخ هایی که از آگهی هايي كه به دست آورده بود، خانواده هایی را پیدا کرد که ویویان سال ها برایشان به عنوان پرستار بچه کار می کرد.ماير خانواده‌اي نداشت و در سال ۱۹۳۰ وارد آمريكا شده بود. ماير بيشتر اوقات، ژاکت و کفش مردانه و يك کلاه بزرگ مي‌پوشيد و نظراتي قوي براي حقوق زنان داشت. اوعاشق فيلمهاي خارجي بود وبه فيلمهاي آمريكايي اهميت زيادي نمي‌داد.

خلاصه اینکه حاصل زندگی یک پرستار بچه در شیکاگو‌ صدها هزار قطعه عکس سیاه و سفید و رنگی است با کادربندی‌های جالب و هنرمندانه از خیابان‌ها و کوچه‌وپس‌کوچه‌های نیویورک، شیکاگو و شهرهای دیگری که زندگی را با همه تقلا و تکاپویش در آنها به تصویر کشیده است. نمی‌توان ادعا کرد که او تغییرات جامعه‌ی اطراف و معاصرش را ذره به ذره ثبت کرده ولی بدون شک حاصل عکاسی این زن تنها در پرسه‌زنی‌هایش میان کوچه‌ها، خیابان‌ها و محلات شیکاگوی نیم قرن پیش، دریچه‌ای برروی‌مان گشوده است برای سرک کشیدن در زندگی‌ روزمره‌ی مردم آن دوره. اکنون، چند سال بعد از درگذشت بی‌سروصدای او در یک خانه‌ی سالمندان و پس از سال‌ها زیستن در گمنامی، سرانجام استعدادش شناخته شده و مورد تقدیر قرار گرفته است و شاید ستاره‌ای در تاریخ عکاسی و بخصوص «عکاسی خیابانی» آرام‌آرام درخشیدن آغاز می‌کند. باید منتظر ماند و دید آیا «ویویان مایر» می‌تواند اکنون و پس از مرگش، جایی برای خود در کتاب‌های تاریخ عکاسی دست و پا کند یا اینکه نه ستاره بلکه تنها شهابی زودگذر در آسمان عکاسی خواهد بود. اما ورای همه‌ی اینها، شاید شاهکار ویویان این باشد که بار دیگر ثابت کرد ارزش و اصالت عکس خوب هرگز با گذشت زمان از بین نمی‌رود و بالاخره جایی و زمانی دیده خواهد شد؛ حتی عمری فراتر از آفرینشگر خود می‌یابد و روزگاری درازتر می‌زید.
عكسهاي او واقعا خيره كننده هستند و جاي تاسف دارد كه چنین استعدادي تا پس از مرگ او کشف نشده است. مالوف به تجليل از او آثاراين عكاس ناشناخته را به صورت آنلاين در اينترنت به اشتراك گذارده است.