دانلود کتاب New Atlantis

فرانسيس بيکن که پدر فلسفه مادي خوانده شده است، در ضمن يک داستان فلسفي، جامعه ي آرماني خود را ارائه کرده است و آن را به پيروي افلاطون آتلانتيس ناميده است؛ آتلانتيس بنابر روايت افلاطون، جزيره اي بزرگ در اقيانوس اطلس است که فرمان روايان آن با هم متحد شده و دولتي قوي را به وجود آورده اند، اما آن جزيره بر اثر زلزله و سيل شديدي در دريا فرو رفته و تنها خاطره اش باقي مانده است.
آتلانتيس نو، هر چند جزيره اي دور افتاده است يک جامعه پيش رفته علمي است که پادشاه بنيان گذار آن، سليمان نام دارد که از حدود 900 سال پيش، اداره ي اين سرزمين را بر عهده داشته است؛ اين جزيره داراي انجمني است که مقرّ حکومت جزيره است و « خانه ي سليمان » ناميده مي شود و هدف از تأسيس آن دو چيز است: 1. توسعه ي علوم و معارف بشري- البته علومي که براي زندگي سودمند باشد؛ 2. تحقق عدالت واقعي.
آتلانتيس نو، جامعه اي است با قوانيني عادلانه و با علاقه ي نامحدود به علم و برخوردار از حکومت مردم بر مردم. هم چون مدينه ي فاضله ي افلاطون، حکومت در دست حکيمان و عالمان است نه طبقه ممتاز يا مدعيان ملّي گرايي، به ديگر سخن در آن، حکيم حاکم است و حاکم، حکيم.
به عقيده ي ساکنان اين جزيره، ثروت هم چون کودي است که به زمين مي دهند. از نظر آنان اگر ثروت درست توزيع نشود، سودمند نيست؛ بدين رو توزيع عادلانه ي ثروت در اين آرمان شهر، مسئله ي اساسي است.
از نظر آن ها، سعادت واقعي که در پرتو عدالت تحقق مي يابد، تفوّق بر طبيعت بر اساس استفاده و کاربرد از دانش فني است، به همين جهت عالي ترين لذت آنان، کشف قوانين علمي است.