دانلود کتاب Games for actors and non-actores

بوآل در کارگاه‌هایش از تمرین‌های عملی زیادی بهره می‌برد که بیشتر این تمرین‌ها را در کتاب «بازی‌هایی برای بازیگران و نا-بازیگران» توضیح می‌دهد.
او در کتاب «تآتر سرکوب‌شدگان» یک ساختار چهار مرحله‌ای را برای کار عملی پیشنهاد می‌دهد که شامل: ۱- شناخت بدن، ۲- گویا کردن بدن، ۳- تآتر به مثابه‌ی زبان٬ ۴- تآتر به مثابه‌ی گفتمان. می‌باشد.
در ادامه ارزش هرچه بیشتری برای حواس پنج‌گانه قائل می‌شود و در کتاب «بازی‌هایی برای بازیگران و نا-بازیگران» همچنان که اصول مبنایی ساختار پیشین را حفظ می‌کند اما سازمان‌دهی آن را تغییر می‌دهد و پنج دسته فعالیت را پیشنهاد می‌دهد که شامل: ۱- حس کردن آن‌چه لمس می‌کنیم٬ ۲- گوش دادن به آن‌چه می‌شنویم، ۳- پویاسازی چند حس، ۴- دیدن آن‌چه می‌بینیم، ۵- حافظه‌ی حس‌ها، می‌شود.
هریک از این فعالیت‌ها زیرمجموعه‌هایی دارند. برای نمونه «حس کردن آن‌چه لمس می‌کنیم» به تمرین‌های کلیِ راه رفتن، ماساژ، بازی‌های ترکیبی و جاذبه تقسیم می‌شود. «گوش دادن به آن‌چه می‌شنویم» شامل ریتم٬ آهنگ، صدا، ریتم‌های تنفس و ریتم‌های درونی‌ست. «پویاسازی چند حس» جنبه‌هایی از فعالیت‌های قبلی را گرد هم می‌آورد. برای نمونه در برخی تمرین‌ها به کمک چشم‌بند٬ حساسیت به صدا٬ فضا و افراد دیگر تقویت می‌شود. شگردهای تآتر تصاویر زیردسته‌ی چهارم یا «دیدن آن‌چه می‌بینیم» می‌گنجد. این مجموعه فعالیت‌ها با تمرین‌های آینه شروع می‌شود و به مجسمه‌سازی٬ تصویرسازی و بازی‌های شخصیت می‌انجامد. «حافظه‌ی حس‌ها» از این نیز فراتر می‌رود و مشارکت‌کنندگان را می‌دارد تا با ساختن تصویرها٬ موضوع‌های خاصی از جمله تجربه‌های خودشان را بیان کنند. از این پس٬ می توان متناسب با اهداف نشست از فرم‌هایی پیشرفته‌تر نیز بهره گرفت که در «زرادخانه‌ی» تآتر سرکوب‌شدگان هستند.

Summary by majid_akbari66