دانلود کتاب La Arquitectura de La Ciudad Spanish

معماری شهر نخست در سال 1966 توسط آلدو روسی بر اساس نوشته ها و سخنرانی هایش در زمانی که کاربردی گرایی، سبک غالب بود، منتشر گردید. همان گونه که روسی مطرح می کند، این کتاب پوشش دهنده معضلات جدید نبود، بلکه به این دلیل برای معماران آن دوره شورانگیز بود که به آن ها فرصتی برای تامل دوباره در مورد معماری با لحاظ کردن شهر به عنوان واقعیت، تاریخ و زندگی جمعی به جای جنبه کاربردی آن ایجاد نمود.

ساختار سازه های (مصنوعات) شهری
در فصل اول، روسی توضیح می دهد که فرم شهر توسط معماری آن شهر خلاصه می شود به دلیل این که معماری شهر، داده های بتنی از تجارب واقعی به حساب می آیند. بنابراین، این فرم است که به او اجازه می دهد که به مشکلات شهر نزدیک شود. او معماری شهر را با دو مفهوم متفاوت توصیف می کند؛ نخست، شهر بعنوان یک شیءِ غول پیکر ساخته دست بشر، که در طول زمان رشد می کند، دوم به عنوان مصنوعات شهری که با فرم و تاریخ خودشان تعریف می شوند. این دو جنبه به کیفیت و خاص بودنِ سازه یا مصنوعات شهری باز می گردد. در مورد ساختمان سالن شهر قرون وسطایی در پادوا است، در منطقه ونتو ایتالیا این فرم است که به شهر شکل می دهد و در طول زمان تغییر می کند، بدون توجه به کثرت کاربری عملکردی.
از این نظر، مصنوعات شهری از لحاظ غنای تاریخی نسبت به ساختمان های تازه-ساخت برتری دارند. در هر حال، کیفیت و خاص بودن مصنوعات شهری نه تنها از فرمشان (که از بُعد زمانی و فضایی بهبود داده شده است)، بلکه از خصوصیات شان بعنوان آثار هنری سرچشمه می گیرد. بر اساس آن چه روسی مطرح می کند، مصنوعات شهری در نقش اثر هنری به طور نزدیکی به فرم، رویداد و مکان خاصی در شهر مربوط می شوند. در این مورد، روسی از پژوهش ِکامیلوسیت انتقاد می کند، از آن جا که وی هر چند "زیبایی" را بعنوان معیاری در تحقیقش اضافه کرده است، اما معنیِ شهر را در حد رمزی محدود و دم دستی پایین آورده که برای درک شهر بعنوان فرم بتنی و تجربه ای کلی ناکافی می باشد.

روسی بر سوالات گونه شناسی تاکید می کند، با انتقاد از عملکردگرایی خام، چرا که وی گونه را بعنوان یک بخش منطقی فرمِ تشکیل داده شده و یک شیءِ ثابت تلقی می کند. بعلاوه گونه، نیاز و انگیزه به زیبایی که به فرم و شیوه زندگی بسته است را بهبود داد. از طرف دیگر، عملکرد گرا ها به جز عملکرد (کاربری) جنبه های متعددی را از قلم می اندازند. برای روسی، شهر یک تمامیت است، به بیان دیگر تمام مصنوعات شهری و شهر، تجربه ای جمعی می باشند. بنابراین، با در نظر گرفتن مصنوعات شهری در تمامیتشان، تصویر کلی شهر به دست می آید. او همچنین مفهوم دوام را ذکر می کند و آن را به دو دسته تقسیم می کند؛ یکی دوام تاریخی یا به پیش برنده؛ دیگری دوام آسیب شناسانه. بر اساس گفته های وی، دوام مصنوعات شهری را به یادواره ها (آثار تاریخی) تبدیل می کند، که به بعنوان کاتالیستی در فرآیند پیشرفت یک شهر وارد عمل می شوند.

در نتیجهِ فصل اول، روسی بر روی ارزش شهر تاکید می کند و اعتقاد دارد که ارزش مصنوعات شهری به کاربری شان نیست بلکه این فرم های ثابت می باشند که به دلیل همگونی نزدیک فرم با زمانِ شهر، ارزش شهر را مشخص می کنند در حالی که کاربری ها قابل تغییراند و در طول زمان از بین می روند.