دانلود کتاب 13 Bankers: The Wall Street Takeover and the Next Financial Meltdown
by Simon Johnson, James Kwak
|
عنوان فارسی: 13 بانکداران: تصرف وال استریت و بعد Meltdown مالی |
دانلود کتاب
جزییات کتاب
جانسون و کواک در کتاب 13 بانکدار، بحران مالی را در قالب نبردی میان دیدگاه های همیلتون و جفرسون در باب بانکداری توصیف می نمایند. بنا به گفته نویسندگان این کتاب دیدگاه همیلتون در باب بانک های بزرگ و قدرتمند همواره جزو جدایی ناپذیر سیستم مالی مدرن بوده است. با این حال، آن ها ادعا می کنند برای آن که وضع مقررات موفقیت آمیز باشد، وجود دیدگاه جفرسون در باب بانک های کوچک نیز الزامی است.
این کتاب به بررسی جزئیات نبرد جکسون با دومین بانک ایالات متحده می پردازد و قایل به آن است که جکسون هیچ چاره دیگری بجز منقضی نمودن امتیاز این بانک نداشته چون این بانک به جایی رسیده و آن قدر بزرگ شده بود که می توانست «اقتصاد را در راستای اهداف خودش دگرگون کند».. جانسون و کواک سپس از این تحلیل برای توضیح بحران مالی دهه 1990 آسیای شرقی استفاده می کنند. تأکید آن ها در این جا آن است که ارتباطات (گاهاً خانوادگی) نزدیک میان رهبران سیاسی و کسب و کارهای بزرگ منجر به آن شده که سیاستمداران به یاری آن دسته کسب و کارهایی روی بیاورند که موجب ایجاد بحران استقراض بودند. اندیشه محوری این است که اندازه این بنگاه ها موجب شده بود آن ها سرمایه های سیاسی بسیاری به دست آورند، به این معنی که سیاستمداران بدون وجود هیچ مقرراتی و در جهت خلاف گام های ضروری برای کمک به احیای اقتصاد خود، تصمیم گرفتند برای آن ها ضمانت نمایند.
جانسون و کواک این اندیشه را به بحران مالی فعلی ارتباط می دهند. آن ها ادعا می کنند که اصلی ترین مشکل، اندازه بانک هاست، نه به لحاظ اهمیت سیستماتیکی که دارند، بلکه به این خاطر که اندازه این بانک ها به آن ها اجازه می دهد بخش زیادی از سرمایه-های سیاسی را به دست آورند. آن ها با این سرمایه سیاسی، قادرند در رقابت های سیاسی سرمایه گذاری کرده و در عوض با مقرراتی سهل تر روبرو شوند. جانسون و کواک ادعا می کنند به همین دلیل بود که کنگره امریکا نتوانست مقررات محکمی طی بحران وام های بدون پشتوانه وضع نماید یا محدودیت های سختگیرانه ای در مورد پول های دستگردان اعمال نماید. آن ها با رسیدن به پیشنهاد خود مبنی بر اصلاحات اقتصادی، نتیجه گیری نموده و بیان می کنند که بانک ها می بایست به لحاظ اندازه، محدودیت-های سختگیرانه ای داشته باشند تا قادر نباشند مقررات را دستکاری نمایند.
گرچه این کتاب نگارش خوبی دارد، اما خالی از عیب هم نیست. این ادعا که فقط اندازه بانک¬ها است که موجب می¬شود بتوانند قدرت سیاسی به دست آورند زیاد قانع کننده نیست.