دانلود کتاب Origins of the Kabbalah

واژۀ قباله یا کابالا، ریشه درکلمۀ عبری «قبل» به معنای «دریافت کردن» و «پذیرفتن» دارد. تا قبل از قرن دوازدهم واژۀ قباله (کابالا) درمورد هیچ مکتبی به کار نمی رفت. محفل اسحاق نابینا در پرووانس برای اولین بار این اصطلاح را درمورد عرفان یهود استفاده کرد.
اینکه آیا کل سنت عرفانی یهود از ابتدا تاکنون را باید کابالا نامید، یا آن میراثی را که از قرن دوازدهم تا حدود قرن هفدهم میلادی، غالب برعرفان یهود بوده است، هنوز محل تامل و تفحص اندیشمندان علاقمند به این حوزه می باشد. اولین شواهد از وجود اندیشه های عرفانی و جادویی کابالا، در نیمۀ قرن دوازدهم در پرووانس- جنوب فرانسه- به چشم میخورد. یهودیانِ پرووانس و اسپانیا که تا حد زیادی تحت تاثیر فلسفۀ دینیِ گسترش یافته در کشورشان قرار داشتند، به جنبه های نظری کابالا گرویدند. کابالای عملی بیشتر در آلمان رواج یافت.
مکاتب اصلی کابالا عبارتند از: مکتب پرووانس در جنوب فرانسه، مکتب گرونا در اسپانیا و مکتب صفد در فلسطین. کتب مهم کابالا عبارتند از : سِفر یصیرا ، سِفرها باهیر، سِفرها زُوهر. این کتب بسیار تحت تاثیر منابع گنوسی زمان خود قرار داشتند و عمدۀ تعالیم کابالا بر آرای گنوسی بنا نهاده شده است.